اختلال اسکیزوئید درک یک ذهن منزوی
اختلال اسکیزوئید نوعی اختلال شخصیت است که در آن فرد تمایلی به روابط اجتماعی ندارد، احساساتش را نشان نمیدهد و زندگی در تنهایی را ترجیح میدهد.

اختلال اسکیزوئید درک یک ذهن منزوی
اختلال شخصیت اسکیزوئید با انزوا، احساس پوچی و روابط پرتنش با دیگران مشخص میشود. علل و علائم این اختلال درک دشواری دارند، اما مسیر بهبود، پذیرا و در دسترس است. گزینههای درمانی شامل رویکردهای رواندرمانی است که به مراجعان کمک میکند به شیوهای معنادار و با صبر و حوصله به ارتباطات شخصی خود نزدیک شوند. وقتی با فردی روبهرو میشوید که زبان متفاوتی صحبت میکند و هیچ واژه مشترکی برای تکیه کردن ندارید، ممکن است احساس کنید که بهکلی قادر به برقراری ارتباط نیستید.
این احساس ممکن است مشابه زمانی باشد که با فردی دارای اختلال شخصیت مواجه میشوید و تلاش میکنید درک کنید که او چگونه جهان را میبیند. برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، ممکن است به اطرافیان خود نگاه کنند اما نتوانند با آنها ارتباط برقرار کنند. آنها به دلیل بیتفاوتی خود، اغلب احساس انزوا میکنند، زیرا بهندرت احساسات عمیقی را به شیوهای که دیگران تجربه میکنند، احساس میکنند.
برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، یا بهاختصار SPD، این ظرفیت عاطفی محدود به این معناست که ممکن است دردها و غمهای زندگی را به شدت دیگران تجربه نکنند، اما در عین حال، شادی، ارتباط عمیق یا علاقه کلی به زندگی و دیگران را نیز تجربه نکنند. این بیطرفی مداوم میتواند بهراحتی به تلهای از پوچی سرکوبگر تبدیل شود.
افراد مبتلا به SPD ممکن است آرزو کنند که چیزی احساس کنند یا ممکن است عمیقتر در انزوا فرو روند و برای عزیزانی که نگران آنها هستند و میخواهند شاهد بهترین زندگی آنها باشند، دسترسی به آنها دشوارتر شود. اما درمان میتواند از طریق رواندرمانی و کار بر روی روابط، دیدگاه قدرتمندی به ارمغان بیاورد. با درمان مناسب، فردی با اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است در نهایت احساس کامل بودن و اعتماد به خود بودن کند.
حرفهایی هست که نمیتونی به هرکسی بگی، روی لینک کلینیک آنلاین روان هاب کلیک کن و وقت مشاورتو رزرو کن!
اغلب سوءتفاهم شده و بهعنوان افرادی تنها، عجیب یا سرد برچسبگذاری میشوند، اختلال شخصیت اسکیزوئید یک بیماری روانی است که چندان شناختهشده نیست و بسیار مورد سوءتفاهم قرار میگیرد. اختلال شخصیت اسکیزوئید به افرادی اشاره دارد که الگویی از انزوا از روابط اجتماعی و همچنین بیان محدود احساسات، بهویژه در ارتباط با دیگران، نشان میدهند.
اختلال اسکیزوئید چیست؟
شاید نام اختلال شخصیت اسکیزوئید را بارها شنیده باشید. بسیاری از افراد تنها با علائم کلی یا تعریف محدودی از این اختلال آشنا هستند. برای درک دقیقتر این اختلال، آشنایی با تعریف علمی آن ضروری است.
اختلال شخصیت اسکیزوئید، که به اختصار SPD نامیده میشود، یک اختلال مزمن و پایدار است که با انزوای اجتماعی، دوری از تعاملات اجتماعی و بیتفاوتی نسبت به افراد و محیط اطراف خود را نشان میدهد.
بهترین تعریف برای این اختلال اینگونه است: «اختلال شخصیت اسکیزوئید الگویی فراگیر از نقص در روابط اجتماعی و بینفردی است که با گوشهگیری، انزواطلبی، کاهش توانایی برای ایجاد روابط صمیمی با دیگران و تحریفهای عاطفی و شناختی مشخص میشود.» به عبارت دیگر، افراد مبتلا به این اختلال معمولاً گوشهگیر هستند و تمایلی به برقراری روابط نزدیک و صمیمی با دیگران ندارند.
فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید ترجیح میدهد فعالیتهای خود را بهتنهایی انجام دهد و در این فعالیتها معمولاً عملکرد خوبی دارد. همچنین، این افراد ممکن است به افسردگی نیز مبتلا شوند و علائم آن را بروز دهند، به همین دلیل گاهی این دو اختلال با یکدیگر اشتباه گرفته میشوند.
تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید بر اساس DSM-5
فرد باید چهار یا بیشتر از هفت علامت زیر را نشان دهد:
📌اول، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید تمایل یا لذتی از روابط نزدیک، از جمله عضویت در خانواده، ندارند. این افراد به نظر نمیرسد نیازی به صمیمیت یا عضویت در گروههای اجتماعی داشته باشند و نسبت به فرصتهای ایجاد روابط نزدیک بیتفاوت هستند.
📌دوم، این افراد تقریباً همیشه فعالیتهای انفرادی را انتخاب میکنند. آنها ترجیح میدهند تنها باشند، به نظر میرسد خود را از نظر اجتماعی منزوی میکنند و اغلب فعالیتهایی را انتخاب میکنند که نیازی به تعامل با دیگران ندارند.
📌سوم، آنها علاقه کم یا هیچ علاقهای به تجربههای جنسی با شخص دیگر ندارند.
📌چهارم، آنها از فعالیتهای اندک یا هیچ فعالیتی لذت نمیبرند.
📌پنجم، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً دوستان نزدیک یا معتمد، به جز خویشاوندان درجه اول، ندارند، اگرچه بسیاری حتی از خانواده خود نیز دوری میکنند.
📌ششم، این افراد به نظر بیتفاوت به ستایش یا انتقاد دیگران هستند. معمولاً از نظرات دیگران، چه مثبت و چه منفی، ناراحت نمیشوند و بهندرت به نشانههای اجتماعی، مانند پاسخ به ژستها یا حالات چهره، بهطور مناسب واکنش نشان میدهند.
📌هفتم، آنها سردی عاطفی، انزوا یا تأثیر عاطفی مسطح را نشان میدهند. این افراد گزارش نمیدهند که احساسات قوی را تجربه میکنند و تأثیر عاطفی آنها اغلب محدود به نظر میرسد.
اختلال شخصیت اسکیزوئید همچنین نباید در طول دوره اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، اختلال افسردگی با ویژگیهای روانپریشانه، دیگر اختلالات روانپریش یا اختلال طیف اوتیسم رخ دهد.
همچنین باید تأیید شود که این علائم ناشی از اثرات فیزیولوژیکی یک بیماری پزشکی دیگر نیستند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید اغلب به شرایط مختلف زندگی بهصورت منفعلانه پاسخ میدهند. بسیاری از این افراد به نظر بدون جهتگیری خاص هستند و تمایل قوی برای دنبال کردن اهداف خاصی ابراز نمیکنند.
تستیه که میتونه ذرهذرهی شخصیتتو زیر ذرهبین بذاره روی لینک تست رایگان شخصیت شناسی MMPI کلیک کن و انجامش بده!
علائم و علل اختلال شخصیت اسکیزوئید
علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید با نحوه ارتباط فرد با جهان و افراد اطرافش مشخص میشود. اینطور نیست که افراد مبتلا به SPD فاقد احساسات باشند، اما پاسخهای عاطفی، بیانات و ارتباطات آنها بهطور قابلتوجهی ضعیف است و در نتیجه، زندگی بسیار متفاوتی دارند. چالش زندگی با SPD ممکن است درونی باشد، زیرا آنها به دنبال معنا و انگیزه در درون خود هستند، یا ممکن است تلاشی باشد برای مرتبط کردن آنچه در درونشان تجربه میکنند با افراد و رویدادهای اطرافشان یا هر دو.
در اینجا برخی از علائم شایع اختلال شخصیت اسکیزوئید آورده شده است:
💠اغلب منزوی و سرد به نظر میرسند.
💠روابط پایدار بسیار کمی دارند و بیشتر آنها به روابط خانوادگی محدود است.
💠ترجیح میدهند زمان زیادی را تنها بگذرانند.
💠ممکن است درک شهودی ضعیفی از موقعیتها و افرادی که با آنها روبهرو میشوند داشته باشند، که
💠میتواند آنها را در معرض خطر بیشتری برای قربانی شدن قرار دهد.
💠تجربههای عاطفی آنها معمولاً زودگذر و شاید نادر است.
💠ممکن است تحت فشار قرار گیرند تا مانند دیگران رفتار کنند، احساس کنند و زندگی کنند.
💠ممکن است در بیان خود مشکل داشته باشند.
💠ممکن است آرزوی احساس چیزی داشته باشند و این تجربه احساسی را به روشهای پرخطر، از جمله خودآزاری، جستجو کنند.
برای بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، هر روز پر از لحظات بزرگ و کوچکی است که شکاف بین پتانسیل آنها برای ارتباط و انزوای مداومی که در واقعیت با آن مواجهاند را برجسته میکند. آنها ممکن است احساس کنند که چرخهایشان را میچرخانند اما هرگز واقعاً به جادهای که زیرشان میبینند، برخورد نمیکنند. از این موقعیت پریشانی، افراد مبتلا به SPD ممکن است در معرض خطر ابتلا به اختلالات مصرف مواد، اختلالات سلامت روان، بهویژه اضطراب و اختلالات شخصیت، و سایر عوارض قرار گیرند.
برای کشف اطلاعات بیشتر، حتماً روی لینک کارگاه آموزشی اختلالات خلقی کلیک کن!
علل اختلال شخصیت اسکیزوئید بهوضوح تعریف نشدهاند، اما شروع آن به شرایط ارثی و محیطی نسبت داده میشود. وقتی اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یا اختلال شخصیت اسکیزوئید در یکی از اعضای خانواده وجود داشته باشد، خطر ابتلا به SPD افزایش مییابد. تاریخچه کودکی پراسترس نیز میتواند با شروع SPD در مراحل بعدی زندگی مرتبط باشد بهویژه اگر فردی در خانوادهای عاطفی سرد و دور بزرگ شده باشد.
درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید
درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید یکی از چالشبرانگیزترین انواع درمانهای اختلالات شخصیتی محسوب میشود، زیرا افراد مبتلا معمولاً در برقراری ارتباط با درمانگر مقاومت نشان میدهند و این فرآیند بهکندی پیش میرود. مهم است که در مسیر درمان صبور باشید و اگر در حال حمایت از فرد دیگری هستید، او را به ادامه درمان تشویق کنید.
اجبار فرد به مراجعه به درمانگر یکی از بدترین اقدامات ممکن است، زیرا اگر بیمار اختلال خود را نپذیرد یا تمایلی به درمان نداشته باشد، بهبودی حاصل نخواهد شد. برای درمان این اختلال معمولاً از ترکیب رواندرمانی و دارودرمانی استفاده میشود. روشهای درمانی را میتوان بهصورت زیر دستهبندی کرد:
رواندرمانی
رواندرمانی یکی از روشهای مؤثر برای بهبود علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید است. البته، به دلیل اجتناب بیمار از تعامل و دشواری در برقراری ارتباط با درمانگر، این فرآیند ممکن است کند پیش برود.
با ایجاد اعتماد بین بیمار و درمانگر، فرد بهتدریج به خودآگاهی درباره الگوهای شناختی و رفتاری خود میرسد. رواندرمانی برای افراد مبتلا به اسکیزوئید بهتر است بهصورت فردی انجام شود، اما در درازمدت و پس از ایجاد اعتماد، گروهدرمانی نیز میتواند تأثیر مثبتی داشته باشد.
دارودرمانی
بسیاری از روانپزشکان دارودرمانی را برای اختلال شخصیت اسکیزوئید توصیه نمیکنند، اما در برخی موارد، از داروها در کنار رواندرمانی استفاده میشود. داروها معمولاً برای کاهش علائمی مانند اضطراب تجویز میشوند و میتوانند بهطور موقت حال بیمار را بهبود بخشند. توجه داشته باشید که تجویز دارو فقط باید توسط روانپزشک انجام شود و مصرف خودسرانه دارو میتواند علائم را تشدید کرده و اثرات منفی به دنبال داشته باشد.
تفاوت اختلال شخصیت اسکیزوئید با سایر اختلالات
اسکیزوئید و اسکیزوفرنی
بسیاری از افراد اختلال شخصیت اسکیزوئید را با اسکیزوفرنی اشتباه میگیرند. این دو اختلال کاملاً از یکدیگر متمایز هستند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولاً توهمات شدید دارند و ارتباط خود را با واقعیت از دست میدهند.
در مقابل، افراد مبتلا به اسکیزوئید ممکن است دورههای کوتاهی از توهم را تجربه کنند، اما شدت و مدت آن به اندازه اسکیزوفرنی نیست. فرد مبتلا به اسکیزوئید معمولاً بین واقعیت و توهمات خود تمایز قائل است، در حالی که بیماران اسکیزوفرنی در خیالات و توهمات خود غرق میشوند.
اسکیزوئید و اختلال شخصیت اجتنابی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی تمایل به برقراری ارتباط با دیگران دارند، اما به دلیل ترس از طرد شدن یا پذیرفته نشدن، از این کار اجتناب میکنند. در مقابل، فرد مبتلا به اسکیزوئید هیچ تمایلی به برقراری ارتباط با دیگران ندارد.
اسکیزوئید و افسردگی
به دلیل شباهت برخی علائم، اختلال اسکیزوئید گاهی با افسردگی اشتباه گرفته میشود. اما فرد افسرده ممکن است به دلیل اتفاقات، خشمگین یا احساس گناه کند، در حالی که فرد مبتلا به اسکیزوئید معمولاً مانند فردی سرد و بیروح عمل میکند.
بیماریهای مرتبط با اختلال شخصیت اسکیزوئید
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید در معرض خطر ابتلا به بیماریهای زیر هستند:
🔶افسردگی
🔶اضطراب
🔶اعتیاد به الکل یا مواد مخدر
🔶اقدام به خودکشی
🔶سایر اختلالات شخصیت
بهترین مرکز برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید
برای درمان این اختلال و بهبود علائم آن، مراجعه به یک مرکز مشاوره روانشناسی معتبر ضروری است. با جستوجو در اینترنت، ممکن است با فهرستی از مراکز و درمانگران مواجه شوید. قبل از انتخاب، تحقیق کاملی انجام دهید و از تخصص و سابقه درمانگران مطمئن شوید. کلینیکهایی را انتخاب کنید که دارای نام و نشان مشخص و سوابق کاری شفاف باشند.
کلام پایانی
اختلال شخصیت اسکیزوئید یکی از اختلالات شایع است که افراد بسیاری به آن مبتلا میشوند و گاهی علائم آن به اشتباه بهعنوان افسردگی تفسیر میشود. این اختلال با تمایل شدید به انزوا، اجتناب از روابط صمیمی و دوری از اجتماعات مشخص میشود. بهترین روش درمان این اختلال، مراجعه به رواندرمانگر و شرکت در جلسات رواندرمانی است. به یاد داشته باشید که مسیر درمان این اختلال پرچالش است، بنابراین صبور باشید و از شتابزدگی برای رسیدن به نتیجه خودداری کنید.