روی آوری
نام آزمون دهنده: آقای ابراهیم توفیق جو
سن: 49 سال
زمان انجام آزمون: سهشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - ساعت ۱:۰۰
نمره شما در این مقیاس 60 از 100 است. روی آوری به تمایل فرد برای نزدیک شدن به یک محرک یا موقعیت اشاره دارد که میتواند شامل افراد، اشیاء، یا تجربیات جدید باشد. افرادی که در این خرده مقیاس نمره بالایی کسب میکنند، معمولاً شخصیتهایی ماجراجو و کنجکاو دارند. این افراد از مواجهه با چالشهای جدید و کاوش در محیطهای ناشناخته لذت میبرند. روی آوری میتواند به شکلهای مختلفی مانند تمایل به برقراری روابط اجتماعی، جستجوی فرصتهای شغلی جدید، یا علاقه به یادگیری و تحصیل بیشتر ظاهر شود. این ویژگی میتواند به موفقیت فرد در زندگی حرفهای و شخصی کمک کند، زیرا انگیزه و اشتیاق لازم برای پیشرفت و نوآوری را فراهم میآورد. از سوی دیگر، افرادی که نمره پایینی در این خرده مقیاس دارند، ممکن است به دلیل ترس از شکست یا عدم اطمینان به خود، از پذیرش فرصتها و تجربیات جدید اجتناب کنند.
نمره شما در این مقیاس 78 از 100 است. اجتناب فعال به رفتارهایی اشاره دارد که فرد به منظور فرار از یک محرک ناخوشایند یا تهدیدآمیز به صورت فعال انجام میدهد. این رفتارها میتوانند شامل تغییر مسیر، ترک موقعیت، یا استفاده از راهبردهای مقابلهای برای جلوگیری از مواجهه با محرک نامطلوب باشند. به عنوان مثال، فردی که از صحبت در جمع هراس دارد، ممکن است به صورت فعال از شرکت در جلسات یا مراسم اجتماعی خودداری کند. اجتناب فعال معمولاً ناشی از تجربههای منفی گذشته است که فرد تلاش میکند از تکرار آنها جلوگیری کند. این نوع رفتارها میتوانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند، اما در عین حال ممکن است مانع از رشد و توسعه فرد شوند. به عبارت دیگر، اجتناب فعال میتواند به یک راهبرد کوتاهمدت برای مدیریت اضطراب تبدیل شود، اما در بلندمدت میتواند فرصتهای یادگیری و پیشرفت را محدود کند.
نمره شما در این مقیاس 33 از 100 است. اجتناب منفعل به حالتی اطلاق میشود که فرد از انجام رفتارهایی که ممکن است منجر به پیامدهای منفی یا ناخوشایند شوند، خودداری میکند. در این حالت، فرد بیشتر از طریق عدم اقدام و بیحرکتی سعی در جلوگیری از مواجهه با شرایط ناخوشایند دارد. به عنوان مثال، فردی که از مواجهه با تعارضات اجتناب میکند، ممکن است به جای بیان نظرات خود، سکوت کند و از درگیری دوری کند. اجتناب منفعل معمولاً ناشی از ترس از شکست یا تنبیه است و میتواند به عنوان یک مکانیزم دفاعی عمل کند. این نوع اجتناب ممکن است به کاهش فوری استرس و اضطراب کمک کند، اما در درازمدت میتواند به کاهش اعتماد به نفس و عدم توانایی در مدیریت موقعیتهای چالشبرانگیز منجر شود. اجتناب منفعل میتواند به محدود شدن رشد شخصی و حرفهای فرد منجر شود، زیرا او از تجربیات و فرصتهای یادگیری که ممکن است با چالشها و ریسکها همراه باشند، دوری میکند.
نمره شما در این مقیاس 38 از 100 است. خاموشی در روانشناسی انسان به فرایندی اشاره دارد که طی آن پاسخهای شرطی شده یا رفتارهای آموختهشده به تدریج ضعیف شده و ناپدید میشوند، زمانی که تقویت یا محرکهای مورد انتظار دیگر ارائه نشوند. به عنوان مثال، اگر فردی به دلیل انجام یک رفتار خاص مانند کمک به دیگران، همواره تشویق و تحسین میشد و سپس این تشویقها متوقف شوند، احتمالاً رفتار کمک کردن او به مرور زمان کاهش مییابد و خاموش میشود. در درمانهای رفتاری، خاموشی برای کاهش یا حذف رفتارهای نامطلوب به کار میرود. برای مثال، در درمان فوبیا، فرد به تدریج و بدون تجربه پیامدهای منفی در معرض عامل ترس قرار میگیرد تا پاسخهای اضطرابی ضعیف شده و ناپدید شوند. خاموشی نیاز به تکرار و زمان دارد و میتواند به بهبود رفتارها و کاهش اضطراب و ترسها کمک کند. این فرایند در محیطهای آموزشی و تربیتی نیز برای مدیریت و اصلاح رفتارهای نادرست مورد استفاده قرار میگیرد.
نمره شما در این مقیاس 23 از 100 است. جنگ به واکنشهای فرد در مواجهه با تهدیدات یا چالشهای مستقیم اشاره دارد. این واکنشها معمولاً شامل رفتارهای تهاجمی یا تدافعی هستند که به منظور مقابله و دفع تهدید صورت میگیرند. افراد با نمره بالا در این خرده مقیاس تمایل دارند که در برابر موقعیتهای تهدیدآمیز با قدرت و شدت واکنش نشان دهند. این واکنشها میتوانند شامل دفاع از خود، حفاظت از منابع، یا مقابله با عوامل تهدیدکننده باشند. رفتارهای جنگی ممکن است در برخی موقعیتها مفید باشند، زیرا میتوانند به حفظ امنیت و بقا کمک کنند. با این حال، واکنشهای بیش از حد تهاجمی میتوانند منجر به تعارضات بینفردی و مشکلات اجتماعی شوند. بنابراین، تعادل در واکنشهای جنگی و توانایی استفاده از راهبردهای مسالمتآمیز برای حل تعارضات، اهمیت زیادی دارد.
نمره شما در این مقیاس 55 از 100 است. گریز به واکنشهای فرار یا اجتناب از تهدیدات یا چالشها اشاره دارد. این نوع واکنشها شامل رفتارهایی است که فرد برای دوری از موقعیتهای ناخوشایند یا خطرناک انجام میدهد. افراد با نمره بالا در این خرده مقیاس تمایل دارند که در مواجهه با خطر یا تهدید به جای مقابله مستقیم، سعی کنند با ترک موقعیت از آن دور شوند. واکنشهای گریز میتوانند در برخی موقعیتها مفید باشند، زیرا به فرد امکان میدهند تا از خطرات بالقوه فرار کنند و ایمنی خود را حفظ کنند. با این حال، تمایل بیش از حد به گریز میتواند منجر به اجتناب از مواجهه با مشکلات و عدم توانایی در مدیریت موثر آنها شود. این مسئله میتواند به کاهش اعتماد به نفس و افزایش اضطراب منجر شود. بنابراین، تعادل بین واکنشهای گریز و توانایی مواجهه با چالشها و حل مشکلات، برای رشد و توسعه فردی اهمیت دارد.